Δεν ξέρω εάν φταίει το ό,τι δουλεύω σε αυτόν τον κλάδο και έχω πλήρη εικόνα. Ή το ό,τι πολλοί από τις προηγούμενες γενιές συναδέλφων είχαν ''εκπαιδεύσει'' τους καταναλωτές στο να σκέφτονται μόνο πως θα αποκομίσουν όφελος από την ασφάλισή τους. Ή το ό,τι απλά ο κόσμος δεν γνωρίζει πως λειτουργεί η ασφάλιση γιατί κανείς δεν φρόντισε να τους εξηγήσει σωστά. Πιθανότατα ισχύει ένας συνδυασμός αυτών.
Είναι, πάντως, απορίας άξιο το πόσος κόσμος θεωρεί ότι μια ιδιωτική ασφάλιση θα τους καλύψει σε 15 μέρες - 1 μήνα μια επέμβαση που έχουν προγραμματίσει να κάνουν.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια κυρία - θα ήταν κάπου το 2017 - που με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου ανέφερε ότι έχει προγραμματίσει μια γυναικολογική επέμβαση (μάλλον ινομύωμα - προϋπολογισμός περίπου 6.000€ σε ιδιωτικό νοσοκομείο ) και θέλει να ασφαλιστεί για να την καλύψουμε. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το άκουγα αλλά μου έκανε εντύπωση η σιγουριά της.
Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι αυτό που έχει στο μυαλό της δεν γίνεται και έχει παρεξηγήσει την υπηρεσία, και όχι μόνο δεν σταμάτησε εκεί το ζήτημα αλλά θύμωσε κιόλας!
<<Μα εγώ τώρα τη θέλω την ασφάλεια που είναι να μπω στο νοσοκομείο. Αλλιώς τι να σας κάνω;>>
Αποστομωτική δήλωση. Τι ακριβώς να πεις εκεί και τι να εξηγήσεις... Αναφέρεις απλά ότι δεν λειτουργεί έτσι το πράγμα, πως δεν καλύπτονται οι προϋπάρχουσες διαγνωσμένες παθήσεις (τουλάχιστον όχι άμεσα), κρατάς ένα επίπεδο και προσπαθείς να κλείσεις το τηλέφωνο ευγενικά για να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος και από τις δύο πλευρές.
Και γιατί δεν καλύπτονται οι διαγνωσμένες παθήσεις;
Κάθε είδους ασφάλιση, πέραν των αποταμιευτικών προγραμμάτων, συγκεντρώνει χρήματα από πολλούς έτσι ώστε να τα αποδώσει σε εκείνους που αντιμετωπίζουν την καλυπτόμενη ζημιά. Φωτιά, πλημμύρα, τροχαίο, ασθένεια κτλ. Και το όλο σύστημα στηρίζεται στο ό,τι οι ασφαλισμένοι έχουν χονδρικά τις ίδιες στατιστικές πιθανότητες να υποστούν μια ζημιά.
Όταν κάποιος θέλει να ασφαλιστεί για το πρόβλημα υγείας που έχει είναι σαν να πηγαίνει να ασφαλίσει ένα σπίτι που καίγεται. Δεν μιλάμε πλέον για πιθανότητα αλλά για βεβαιότητα. Πρακτικά λέμε στην Χ ασφαλιστική ότι θέλω να σου δώσω σήμερα 500€ για να μου δώσεις σε 10 μέρες 10.000€. Προφανώς δεν μπορεί να σταθεί κάτι τέτοιο.
Υπάρχουν κάποιες αλήθειες που πρέπει να λέγονται όπως ακριβώς είναι
- Οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν γεννάνε χρήματα. Τα πάντα είναι χρήματα των ασφαλισμένων που πληρώνουν τα ασφάλιστρά τους.
- Μπορεί η ασφαλιστική απάτη να υπάρχει και κάποιοι να έχουν αποκομίσει κέρδος εις βάρος των άλλων. Σχεδόν πάντα, όμως, η αναληθής δήλωση σε κάποιο ασφαλιστικό ερωτηματολόγιο είναι εις βάρος του ασφαλισμένου.
- Αν καλύπτονταν προϋπάρχουσες παθήσεις τότε τα ασφάλιστρα δεν θα ήταν 50 και 80€ το μήνα αλλά 300 και 400€.
- Δεν είναι τυχαίο που τόσος κόσμος σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο. Κάπου το έχουν ακούσει να γίνεται για να το θεωρούν εφικτό. Πιθανότατα γνώρισαν κάποιον ευκαιριακό ασφ. σύμβουλο και τους ''πούλησε'' την αποζημίωση και όχι την ασφάλιση.
Μια επιπλέον ιδιαιτερότητα στην ασφάλιση υγείας!
Μπορεί ένα ανασφάλιστο σπίτι ή αυτοκίνητο που καταστράφηκε να ανακατασκευαστεί και να ασφαλιστεί στη συνέχεια χωρίς πρόβλημα. Δυστυχώς στην ασφάλιση υγείας τα πράγματα δεν τόσο απλά. Μια θεραπεία ή μια επέμβαση μπορεί να αποκαταστήσει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής και τη λειτουργικότητα ενός ασθενούς, αλλά η υγεία του στην πράξη δεν επανέρχεται στην προηγούμενη κατάσταση. Αυτό συνεκτιμάται από τις ασφαλιστικές εταιρείες και στις περισσότερες φορές μπαίνει ειδικός όρος-εξαίρεση για κάποιο υφιστάμενο ή σχετικά πρόσφατο πρόβλημα υγείας.
Όσο νωρίτερα, λοιπόν, ασφαλιστεί κάποιος τόσο το καλύτερο. Προνοούμε για το μέλλον γιατί ''κατόπιν εορτής'' δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Εκείνοι που το κάνουν δεν είναι λιγότερο έξυπνοι από τους άλλους.
Μάλλον το αντίθετο.