Σαφώς και η τιμή μιας υπηρεσίας - όπως αυτής της ασφάλισης - είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για την αρχική επιλογή και τη συνέχισή της. Και σίγουρα δεν μας απασχολεί μόνο το σημερινό ασφάλιστρο αλλά και η μελλοντική εξέλιξή του (αύξηση ή μείωση ασφαλίστρων).
Από που, όμως, πρέπει να ξεκινήσουμε ώστε να κατανοήσουμε πως προκύπτει το ποσό που θα χρειαστεί να καταβάλλουμε;
Επιμέρους ασφάλιστρα που καθορίζονται αρχικά από την ηλικία μας.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ,συνήθως, ένα ασφαλιστήριο δεν αποτελείται από μόνο μια παροχή-κάλυψη. Μπορεί να μας μένει μόνο στο μυαλό η εμπορική ονομασία της κύριας κάλυψης, αλλά τα συνολικά ασφάλιστρα ισοδυναμούν με το άθροισμα των τιμών των επιμέρους καλύψεων που το αποτελούν.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, και ειδικά σε αυτές που αφορούν ισόβια ασφαλιστήρια, μπορούμε να δούμε επιμέρους παροχές όπως
-
Βασική ισόβια ασφάλιση ζωής
-
ΑΠΑ (Απαλλαγή Πληρωμής Ασφαλίστρων)
-
Νοσοκομειακή περίθαλψη
-
Διαγνωστικές εξετάσεις
-
Άλλες τυχόν συμπληρωματικές καλύψεις (πχ Ασφ. Σοβαρών Ασθενειών)
- Νοσοκομειακά και χειρουργικά επιδόματα
- Καλύψεις ανικανότητας κ.α.
Σαν κύρια παράμετρος για την μελέτη μιας περίπτωσης σε δεδομένη στιγμή αποτελεί η ηλικία του ασφαλισμένου (όσο μεγαλύτερη τόσο θεωρητικά πιο πιθανό να εμφανιστεί μια ασθένεια) και η εργασία του καθώς η επικινδυνότητά της αυξάνει επίσης τις πιθανότητες για κάποιο ατύχημα (ή και ασθένεια).
Το Πλεονεκτικό, σαν ισόβιο πρόγραμμα, αποτελεί κλασικό παράδειγμα αθροίσματος πολλών παροχών.
Εάν μιλάμε για άτομο 40 ετών στο ασφαλιστήριό του μπορεί να βρούμε (τιμ. 6/2020)
- Ισόβια βασική ασφάλιση ζωής 5.000€: 115,47€ ετησίως
- Απαλλαγή Πληρωμής Ασφαλίστρων: 53,91€ ετησίως
- Πρόγραμμα Πλεονεκτικό - αυτό καθαυτό - : 657,72€ ετησίως
Συνολικά ετήσια ασφάλιστρα: 828,39€
Το ύψος/είδος της κάθε παροχής καθορίζουν το τελικό ποσό πληρωμής.
Είδαμε πως για μια δεδομένη παροχή το ασφάλιστρο καθορίζεται από την ηλικία.
Για μια δεδομένη ηλικία όμως, το τελικό ποσό ασφαλίστρων θα καθοριστεί - προφανώς - από το ύψος κάθε παροχής. Είναι εύκολο να καταλάβουμε πως, όπως στο παραπάνω παράδειγμα, το ασφάλιστρο για 10.000€ ασφάλιση ζωής είναι πρακτικά το διπλάσιο από αυτό για 5.000€.
Όσον αφορά όμως την κάλυψη της νοσοκομειακής περίθαλψης 2 είναι οι βασικές παράμετροι ''παραμετροποίησης''
1. Ισόβιο ή ετησίως ανανεούμενο: Σε γενικές γραμμές ένα ισόβιο πρόγραμμα είναι ακριβότερο από ένα ετησίως ανανεούμενο με αντίστοιχες παροχές. Αυτό γιατί η ασφαλιστική εταιρεία είναι υποχρεωμένη να διακρατά πολύ μεγαλύτερα αποθεματικά ασφαλίστρων για να μπορέσει να θεωρηθεί φερέγγυα για μια δέσμευση που μπορεί να φτάσει και τα 80-90 χρόνια.
Αυτό δεν ισχύει στα ετησίως ανανεούμενα καθώς υπάρχει η δυνατότητα κάθε χρόνο να υπάρχουν αλλαγές στο πρόγραμμα για να διορθωθεί ένας ζημιογόνος σχεδιασμός.
2. Μικρή ή μεγάλη απαλλαγή: Σε ένα πρόγραμμα όπως π.χ. το Full, είναι δυνατόν να ορίσουμε την απαλλαγή (δλδ το ποσό που δεν αποζημιώνεται από κάθε νοσηλεία) από 0€ έως και 10.000€ ώστε να καθορίσουμε σε ποιες περιπτώσεις θέλουμε να εστιάσουμε (ελαφριές και συχνές έναντι πιο σοβαρών και σπάνιων αντίστοιχα).
Ενώ όμως μιλάμε για το ίδιο πρόγραμμα, το τελικό ασφάλιστρο είναι πολύ διαφορετικό.
Τα ασφάλιστρα δεν μένουν σταθερά κάθε χρόνο.
Κάθε χρόνο είναι, σχεδόν, δεδομένο ότι το ποσό των ασφαλίστρων θα αλλάξει προς τα πάνω. Αυτό ονομάζεται ''αναπροσαρμογή ασφαλίστρου'' και υπάρχουν πολλές μεταβλητές που οδηγούν στην αλλαγή της τιμής μιας κάλυψης. Άλλες είναι πιο προφανείς και άλλες σχετίζονται με πιο σύνθετες λεπτομέρειες του τρόπου λειτουργίας ενός προγράμματος.
Επειδή εδώ μελετάμε το ασφάλιστρο της νοσοκομειακής κάλυψης, που είναι σχεδόν πάντα το μεγαλύτερο μέρος του τελικού ασφαλίστρου, για την αλλαγή της τιμής κάθε περίοδο ευθύνονται 3 παράγοντες:
1. Ηλικία του ασφαλισμένου: Κάθε χρόνο, όσο μεγαλώνει ο ασφαλισμένος, τα ασφάλιστρα υγείας αυξάνονται κατά 2-3%. Αυτά είναι δεδομένα και υπάρχει συγκεκριμένος πίνακας στα ισόβια συμβόλαια που αναγράφουν την αλλαγή κάθε χρόνο. Στα ετησίως ανανεούμενα προγράμματα δεν υπάρχει πίνακας.
2. Ιατρικός πληθωρισμός: Για να είναι σύγχρονο ένα ασφαλιστήριο υγείας πρέπει να ακολουθεί τις αυξήσεις στα νοσήλια και τις χρεώσεις ιατρών, νοσοκομείων, φαρμάκων κτλ. Έτσι, όποτε η εταιρεία κρίνει (κάθε χρόνο συνήθως), μαζί με την αναπροσαρμογή στην τιμή αυξάνονται συνήθως παράλληλα και όρια κάλυψης, και απαλλαγή, και ανώτατα όρια αμοιβών χειρουργών.
Δεν είναι όμως απαραίτητο ότι κάθε χρόνο εφαρμόζει αυξήσεις η όποια εταιρεία. Στην ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ για παράδειγμα, και λόγω συγκυρίας εν πολλοίς, αυξήσεις τέτοιες στα ασφάλιστρα δεν μπήκαν σε ορισμένα από τα τελευταία 5-6 χρόνια.
3. Αποζημιώσεις της εταιρείας (loss ratio): Εάν κάποια χρονιά υπάρξουν πολλά περιστατικά και πληρωθούν πολλές αποζημιώσεις μέσω ενός προγράμματος, τότε ενδέχεται να εφαρμοστεί και μια αύξηση 1-2%. Αυτό εδώ είναι και ο βασικότερος παράγοντας που θα χαρακτηρίσει μια αύξηση παράλογη ή καταχρηστική και καθορίζεται από εγγενή χαρακτηριστικά του προγράμματος, της ασφαλιστικής εταιρείας του δικτύου συνεργατών κ.α. Για το θέμα υπάρχει μια πιο σύνθετη ανάλυση που στοχεύει σε αυτούς τους παράγοντες.
Δείτε μια πιο αναλυτική παρουσίαση των παραγόντων αύξησης των ασφαλίστρων εδώ.
Αν απομονώσουμε και τις υπόλοιπες παροχές, έχουν και αυτές ανεξάρτητη πορεία καθώς αποτελούν πρακτικά διαφορετικά ασφαλιστήρια
-
Βασική ασφάλιση ζωής: Σταθερά ασφάλιστρα μονίμως
-
ΑΠΑ: Αύξηση σε συνάρτηση των αυξήσεων σε νοσοκομειακή περίθαλψη και εξετάσεις
-
Διαγνωστικές εξετάσεις : Σταθερά ασφάλιστρα ανά ηλικιακές ομάδες (πχ 18 έως 50 ετών)
Η βασικές λοιπόν παράμετροι, μετά την ηλικία, που καθορίζουν τα ασφάλιστρα και τις παροχές είναι ο ιατρικός πληθωρισμός και το loss ratio. Συνολικά, εκτός της ηλικιακής αναπροσαρμογής, οι αυξήσεις στην ΕΘΝΙΚΗ για το 2020 είναι περίπου της τάξης του 0-2% εκτός από μερικά πολύ παλιά προγράμματα για τα οποία η σχέση αποζημιώσεων-ασφαλίστρων είναι πολύ μεγάλη.
Επειδή όμως μια τόσο λεπτομερής ανάλυση ξεφεύγει από την ουσία της ασφάλισης και δεν είναι εύληπτη από μερίδα ασφαλισμένων - και ασφαλιστών -, ας έχουμε στο μυαλό μας εκ των προτέρων ένα χονδρικό μέσο όρο 4-5% επί του συνόλου όλων των ασφαλίστρων για να έχουμε την τάξη μεγέθους.