Συνηθισμένο φαινόμενο είναι μια αποζημίωση να καθυστερεί
Ασφαλιστική εταιρεία: Όπως και στην προηγούμενη περίπτωση εάν η εταιρεία δεν είναι σοβαρή θα κάνει ότι μπορεί για να γλιτώσει χρήματα. Έστω και να τα καθυστερήσει. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι συνήθως οι καθυστερήσεις δεν οφείλονται σε άρνηση αλλά σε ταμειακή αδυναμία της εταιρείας να πληρώσει. Εκεί φαίνεται και η διαφορά των εταιρειών μεταξύ τους. Μια αποζημίωση που θα κλείσει μέσα σε 10-20 μέρες δείχνει φερεγγυότητα και ταμειακή ευχέρεια. Οι αποζημιώσεις στο τρίμηνο και το τετράμηνο… μάλλον το αντίθετο.
Ασφαλιστικός σύμβουλος: Ο ασφαλιστικός σύμβουλος πρέπει να γνωρίζει ακριβώς τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για την καταβολή της αποζημίωσης. Αυτά πρέπει να φροντίζει να τα συγκεντρώνει όσο γίνεται πιο άμεσα και να συντάξει ένα πλήρες αίτημα. Εάν όμως δεν γνωρίζει, ή δεν έχει χρόνο γιατί κάνει και άλλες 3 άσχετες δουλειές παράλληλα, και στέλνει ελλειπή φάκελο τότε η εταιρεία ζητά συμπληρωματικά έγγραφα. Και όλη αυτή η διαδικασία απαιτεί χρόνο και δημιουργεί δυσφορία στον ασφαλισμένο καθώς κάθε φορά ‘’του ζητάν και κάτι άλλο’’.
Ασφαλισμένος: Πολλές φορές για καθυστερήσεις ευθύνεται και ο ασφαλισμένος. Εφόσον του έχουν ζητηθεί 3-4 παραστατικά μιας νοσηλείας και ο ίδιος δεν τα προσκομίζει τότε ο φάκελος εύλογα δεν προχωράει. Οι μέρες όμως περνάνε, άλλοι φάκελοι πιο πλήρεις παίρνουν σειρά και στο τέλος μένουν μόνο φράσεις του τύπου ‘’έκαναν ολόκληρη ιστορία για να μου δώσουν τα λεφτά’’.
Σε γενικές γραμμές, όλη η διαδικασία της αποζημίωσης απαιτεί μια διαδικασία και μια σωστή τεκμηρίωση. Ο ασφαλισμένος είναι αυτός που πρέπει να έχει επιλέξει με σωστά κριτήρια τις συνεργασίες του ώστε να είναι σίγουρος πως η εταιρεία και ο ασφαλιστικός σύμβουλος είναι επαγγελματίες και συνεπείς. Από την άλλη όμως και ο ασφαλιστικός σύμβουλος πρέπει να γνωρίζει και να είναι άμεσος ώστε να εξυπηρετήσει το συντομότερο δυνατόν τον πελάτη του που τον χρειάστηκε.