Πως τελικά επιλέγουμε ασφάλιση
Το καλύτερο πρόγραμμα υγείας
Δεν υπάρχει ένα, μοναδικό και καλύτερο πρόγραμμα υγείας. Και αν ακούσουμε κάτι διαφορετικό, θα πρέπει να κάνουμε μερικές δεύτερες σκέψεις.
Πολλοί αναζητούν στο internet αποτελέσματα για τη φράση ''το καλύτερο πρόγραμμα υγείας'' , ''ποια ασφάλεια υγείας να διαλέξω'' και παραλλαγές αυτών. Ακόμα και μετά την πρώτη παρουσίαση 2-3 εναλλακτικών σε κάποιον ενδιαφερόμενο, υπάρχει σε πολλούς η απορία ''και τώρα τι;''.
Θα ήταν λάθος να πούμε ότι υπάρχει ένα πρόγραμμα που είναι καλύτερο σε όλα αλλά και προσιτό σε όλους. Αυτό ναι... θα ήταν το καλύτερο. Ένα πρόγραμμα που θα τα κάλυπτε όλα, παντού, δωρεάν, και με λίγα ασφάλιστρα.
Δυστυχώς όμως αυτό δεν υπάρχει. Μπορεί, ωστόσο, ο καθένας να επιλέξει ένα πρόγραμμα υγείας που θα είναι το καλύτερο γι αυτόν με βάση μια σειρά από αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά κριτήρια.
Παρακάτω θα δούμε ποια είναι τα κυριότερα αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά κριτήρια που οδηγούν όλους στην τελική απόφαση.
Τα ασφάλιστρα πάντα είναι καθοριστικός (υποκειμενικός και αντικειμενικός μαζί) παράγοντας.
Σε ένα βαθμό, όσο περισσότερα πράγματα καλύπτει ένα ασφαλιστήριο (όριο κάλυψης, επιδόματα, διαγνωστικές εξετάσεις κτλ) τόσο πιο αναβαθμισμένο είναι αλλά και αντίστοιχα ακριβότερο. Επειδή όμως ο προϋπολογισμός μας πρέπει να καταμεριστεί σε πολλές βασικές ανάγκες, έτσι και η ασφάλιση έχει το δικό της ποσοστό στο εξοδολόγιο κάθε οικογένειας.
Υπάρχουν ασφαλιστήρια συμβόλαια που παρέχουν πολύ καλό συνδυασμό κόστους και καλύψεων για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Και πάλι όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι ταιριάζουν σε όλους καθώς οι οικονομικές δυνατότητες των πολιτών διαφέρουν.
Επιπλέον, δεν έχει νόημα να στοχεύουμε στο ''καλύτερο'' όταν μπορούμε να το πληρώσουμε μόνο για 1-2-3 χρόνια και μετά να το ακυρώσουμε. Είναι ασύγκριτα προτιμότερο να επιλέξουμε ένα συνδυασμό παροχών-κόστους που θα μπορούμε με σχετική ευκολία να συντηρήσουμε για πολλά χρόνια.
Εάν έπρεπε να διαλέξουμε έναν-μοναδικό παράγοντα που επηρεάζει την κάλυψη αλλά και το ασφάλιστρο ταυτόχρονα, αυτός είναι ο καθορισμός της απαλλαγής. Δηλαδή του ποσού το οποίο δεν καλύπτεται σε κάθε νοσηλεία.
Δείτε ένα παράδειγμα του πως λειτουργεί η απαλλαγή με το πρόγραμμα Πλεονεκτικό. Αυξάνοντας ή μειώνοντας το επιθυμητό ποσό της απαλλαγή πετυχαίνουμε τον καθορισμό του ασφαλίστρου στα μέτρα μας καθώς αυτός είναι και ο σημαντικότερος τρόπος παραμετροποίησης ενός προγράμματος ασφάλισης.
Εάν βάλουμε, που θα βάλουμε, την τιμή σαν βασική παράμετρο, τότε πρέπει να επιλέξουμε υποκειμενικά με βάση το τι μπορούμε εμείς να πληρώσουμε για την υπηρεσία αυτή, και αντικειμενικά το τι καλύτερο μπορούμε να αποκτήσουμε με τα ίδια χρήματα.
Τα αντικειμενικά-τεχνικά χαρακτηριστικά είναι πλέον εύκολο να τα αξιολογήσουμε.
Σε ένα ασφαλιστήριο υγείας συναντάμε μια συγκεκριμένη ορολογία και μια σειρά από έννοιες-καλύψεις που δεν είναι πολύ απλό να κατανοήσουμε τη σημασία τους χωρίς μια σχετική εμπειρία.
Σε κάθε περίπτωση, είναι εύλογο πως, όσο μεγαλύτερο το όριο κάλυψης τόσο το καλύτερο. Όσο μικρότερη η συμμετοχή σε μια νοσηλεία επίσης είναι καλύτερο. Σίγουρα όμως είναι πάντα χρήσιμο να έχουμε έναν οδηγό για το ποια σημεία πρέπει να προσέξουμε και ποια είναι η σημασία τους
Για το λόγο αυτό, το 2012 δημοσιεύσαμε την πρώτη δομημένη μεθοδολογία με τα 10 βασικά σημεία που πρέπει να ελέγξετε σε ένα ασφαλιστήριο κατά την έρευνα αγοράς σας.
Το πιο σύνθετο στοιχείο αποτελούν οι υποκειμενικοί παράγοντες.
Πολλά στηρίζονται σε καθαρά υποκειμενικά δεδομένα κάθε ενδιαφερόμενου. Εμπειρίες, καταστάσεις, απόψεις κτλ που μπαίνουν στην εξίσωση της αγοραστικής απόφασης και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από τα αντικειμενικά δεδομένα που υπάρχουν.
Για παράδειγμα, το Full της Εθνικής Ασφαλιστικής είναι γενικά καλύτερο και οικονομικότερο πρόγραμμα από ένα Medisystem.
Για κάποιον όμως που ήταν ασφαλισμένος από παιδί στην Interamerican, αποζημιώθηκε σωστά στο παρελθόν και είναι ικανοποιημένος, η σύγκριση των δύο σημείο προς σημείο δεν θα παίξει μεγάλο ρόλο στην απόφασή του.
Ίσως κάποιος δώσει βάση στο αν μια εταιρεία είναι Ελληνική ή ξένη. Μπορεί να θεωρεί πιο αξιόπιστη π.χ. την ξένη πολυεθνική και κάποιος άλλος να προτιμά μια Ελληνική εταιρεία γιατί θα είναι για πάντα στην Ελλάδα.
Άλλος σοβαρός υποκειμενικός παράγοντας είναι η ηλικία.
Αν είσαι 69 ετών και σε κατάσταση υγείας που να μπορείς να ασφαλιστείς δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να κάνεις εκτεταμένη έρευνα αγοράς καθώς οι εναλλακτικές είναι εξαιρετικά λίγες.
Υπάρχει επίσης και η εντοπιότητα. Ένα πρόγραμμα που καλύπτει κυρίως π.χ. στο Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης μπορεί να είναι εξαιρετικό για κάποιον κάτοικο της Βόρειας Ελλάδας και παντελώς αδιάφορο για έναν κάτοικο της Κρήτης. Το αν είναι καλό πρόγραμμα ή όχι δεν παίζει καμιά σημασία.
Αντίστοιχα, αν ο ενδιαφερόμενος είναι σε μικρή ηλικία αλλά έχει ιατρικό ιστορικό, τότε και πάλι δεν θα στοχεύσει στα καλύτερα τεχνικά χαρακτηριστικά αλλά στο πρόγραμμα που θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα υγείας που έχει με τους καλύτερους δυνατούς ειδικούς όρους.
Ενδεχομένως και κάποιος να δώσει μεγάλη βαρύτητα στον ασφαλιστικό σύμβουλο με τον οποίο συνεργάζεται. Ίσως να έχει κάποιες ενστάσεις σχετικά με ένα συγκεκριμένο ασφαλιστήριο, αλλά αν έχει εμπιστοσύνη στον ασφ. σύμβουλο που το προτείνει τότε η απόφαση επηρεάζεται σε μεγάλο ποσοστό.
Και για τη συγκεκριμένη - πολύ βασική- απόφαση του ασφαλιστικού σας συμβούλου
Διαβάστε: Τα βασικά σημεία για να επιλέξουμε τον ασφαλιστικό μας σύμβουλο.
Συμπέρασμα
Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν στο προφανές: ότι το ''καλύτερο πρόγραμμα'' είναι μια πολύ σχετική έννοια.
Αν υπήρχε κάτι τέτοιο τότε η συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων θα το επέλεγε και δεν θα υπήρχε η σημερινός πολύ έντονος ανταγωνισμός.
Ακόμα και από αυτή τη σελίδα παρουσιάζονται κάποια προγράμματα που καλύπτουν ικανοποιητικά το μεγαλύτερο μέρος των ενδιαφερομένων.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ένας επαγγελματίας ασφαλιστικός σύμβουλος μπορεί να ταιριάξει τις ανάγκες των ενδιαφερόμενων με τα εργαλεία που έχει στα χέρια του και να δημιουργήσει το ιδανικό...
Δείτε επίσης